Οι σταλακτίτες της σκέψης πέφτουν ο ένας μετά τον άλλο. Βαρύς χειμώνας έρχεται. Κλαδιά, πριόνια,πετρελαιοκίνητα,κονιάκ,τροφές δηλητιριώδεις. Μαζί με τις αρκούδες σε χειμερία νάρκη πέφτουμε. Μόνο οι εφιάλτες κάπου κάπου μας ξυπνάνε για λίγο. Τι κι αν γεννηθήκαμε απ' το φως; Κινδυνεύουμε να καούμε απ' τις αστραπές μας. Κινδυνεύουμε να ανατινάξουμε το παντοδύναμο οπλοστάσιό μας.