ΖΗΤΗΜΑ ΑΝΑΠΝΟΗΣ

Η αίσθηση που περνάει αυτό το βιβλίο είναι σε όλους μας γνώριμη. Ενοχικά γνώριμη. Είναι έννοιες, είναι λέξεις που δεν καταφέραμε να ξεστομίσουμε ποτέ. Είναι αυτό το τεράστιο «γιατί» που έμεινε εγκλωβισμένο μέσα μας. Είναι συμπεράσματα της ζωής, αφιλτράριστα. Έτσι όπως της αξίζει, άλλωστε. Είναι η χαρά και η λύπη του κόσμου γύρω μας. Είναι πτυχές εσωστρέφειας, άρτια αποτυπωμένες σε λευκές κόλλες χαρτί. Είναι η σκέψη σου σ’ αυτό το βιβλίο, που ζεις και ελπίζεις να μπορέσει να τη νιώσει κι άλλος μαζί σου. Είναι ένα βιβλίο χωρίς αναστολές και πρέπει, όπως ο έρωτας. Όπως ένα παθιασμένο φιλί που δεν πρόλαβε να σκεφτεί τη συνέπειά του. Αλλωστε, «Το άγγιγμα των χειλιών δίχως πόθο, είναι ένα άσεμνο φιλί στην ηθική του έρωτα».