ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Τα ελληνικά πολιτικά κόμματα ακολούθησαν την πορεία των κομμάτων στις σύγχρονες αντιπροσωπευτικές δημοκρατίες, μετατρεπόμενα σταδιακά σε αποϊδεολογικοποιημένους,αυτοαναφερόμενους μηχανισμούς που εφαρμόζουν πολυσυλλεκτικές εκλογικές τακτικές και μετασχηματίζονται από κόμματα μαζών σε ''κόμματα του κράτους'' . Παράλληλα παγιώνεται ένα έλλειμα ενδοκομματικής δημοκρατίας που τείνει να λάβει εκρηκτικές διαστάσεις, καθώς ενίοτε δεν τηρούνται ούτε καν τα προσχήματα κατά την ανάδειξη των πολιτικών οργάνων και τη λήψη κομματικών αποφάσεων.Η απουσία δημοκρατικών διαδικασιών εντός των πολιτικών κομμάτων σε συδυασμό με ένα πολιτικό σύστημα που λειτουργεί κατά τρόπο πρωθυπουργοκεντρικό,χωρίς να διασφαλίζονται επαρκή αντίβαρα και ανασχέσειςαπέναντι στις πρωθυπουργικές αρμοδιότητες, συγκροτεί το περίγραμμα της πραγματικής οργανωσης της πολιτικής εξουσίας.Όλα τα προηγούμενα συμβάλλουν στην ενδυνάμωση των αντικομματικών τάσεων στην πολιτική κουλτούρα και στην όξυνση των πρακτικών που εκφράζουν τη δυσπιστία της κοινωνίας απέναντι στην πολιτική εξουσία και τους αντιπροσωπευτικούς θεσμούς, όπως προκύπτει από τις έρευνες κοινής γνώμης,την κοινωνική διαμαρτυρία και τις άλλες μορφές ''αντι-δημοκρατίας''.