Η ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΣΤΕ

Η ελληνική κουζίνα δεν είναι ένας αχταρμάς Α' υλών και τοπικών συνταγών, επιδεκτικών κάθε τροποποίησης και εκσυχονιστικής επέμβασης από νεόκοπους ,κενόδοξους 'σεφ'. Είναι βασικό μέρος του πυρήνα και συνδιαμορφώτρια ενός γαστρονομικού ογκόλιθου , εν διαλύσει πλέον ,αυτύ που ο συγγραφέας ονομάζει Κουζίνα των Αυτοκρατοριών της Ανατολικής Μεσογείου. Με βεβαιωμένες καταβολές στα χρόνια των αρχαίων Ελλήνων και ιστορική συνέχεια που φθάνει μέχρι τις μέρες μας, περνά εξελικτικά και συνθετικά μέσα από τις κουζίνες των λαών της Αλεξανδρινής , Ρωμαικής , Βυζαντινής και πιο πρόσφατα της Οθωμανικης αυτοκατορίας.Υλικά και μαγειρικές τεχνικές , συνταγές και συνδιασμοί γεύσεων , τρόποι του τρώγειν και εθιμοτυπίες αποτελούν ένα αδιάσπαστο σύνολο που υπακούουν σε αξίες και εφαρμόζουν αρχές μιας συγκεκριμένης γαστρονομικής φιλοσοφίας αντανάκλαση και μέρος μιας ενικότερης στάσης απέναντι στη ζωή.