ΜΑΡΞ ΚΑΙ ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ ΤΟΜΟΣ Α

Ένα ακόμα εξαίρετο βιβλίο του μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου. Μια καταιγιστική κριτική στον Μαρξ και τους μαρξιστές επιγόνους του. Ο Παπαϊωάννου σ’ αυτόν τον τόμο αποδομεί τον ιστορικό υλισμό υποβάλλοντάς τον σε μια καταιγιστική… μαρξική, θα λέγαμε, κριτική. Μαρξική, διότι αποδομεί ιστορικά, κοινωνιολογικά και ταξικά πολλές από τις ιδεολογικές προκαταλήψεις και τα νοησιαρχικά σχήματα του ίδιου του Μάρξ (ιδιαίτερα του ‘νεαρού Μαρξ’) αλλά και των μαρξιστών επιγόνων του. Διαβάζοντας κανείς το βιβλίο του Παπαϊωάννου, κατανοεί κανείς ότι η ανάδειξη του Μαρξισμού σε μια πασπαρτού ιδεολογία που καθιστά διάφανη κάθε κοινωνική και ιστορική αντίφαση, στο μοναδικό κλεδί που καθιστά διάφανο τούτο τον κόσμο συνιστά κυρίως ένα εγχείρημα των επιγόνων του Μαρξιστών, κι έχει να κάνει πολύ περισσότερο με την ανάγκη για ηγεμονία στο εσωτερικό των κομμουνιστικών κινημάτων που είχαν ορισμένες συνιστώσες του πάρα με την ίδια την πραγματικότητα. Γιατί κακά τα ψέμματα, με την ίδια βεβαιότητα που μπορούμε να αποφανθούμε πως Μαρξ υπήρξε ένας άριστος ανατόμος του καπιταλιστικού συστήματος, συλλαβάνοντας με εξαιρετική διαύγεια την κοινωνική του δυναμική, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι τα φιλοσοφικά του διαβήματα και η γενική του κοινωνική θεωρία συνιστούν τουλάχιστο ατυχείς πλευρές του έργου του. Ο Παπαΐωάννου με τον φιλοσοφικό και τον κοινωνιολογικό του οίστρο, με το τόσο συγκλονιστικό του συγγραφικό πάθος, το αποδεικνύει περίτρανα στο Για τον Μάρξ και τους Μαρξιστές.