ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

Η ΟΝΤΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ Αναμφίβολα οι δύο πύλες μέσω των οποίων έχει μάθει διέρχεται πλέον κάθε ανθρώπινη ύπαρξη, οι Συμπληγάδες πέτρες αυτού του πολιτισμού, είναι η ζωή και ο θάνατος. Το άπειρο έγινε ο μικρόκοσμος της αντιληπτικής μας ικανότητας, θείας και ανθρώπινης. Πλέον ως κόσμος εννοείται όχι το αχανές όν αλλά ο κόσμος ο οποίος υπακούει σε τρείς προϋποθέσεις: 1) έχει δημιουργηθεί από ένα φαντασιακό θεό, 2) μπορεί να χωρέσει στο μυαλό και στις λέξεις του ανθρώπου, 3) είναι δυνατόν να χωρεί τα όνειρα και τις ελπίδες και τις πράξεις των ανθρώπων. Σήμερα, στην εξέλιξη του 21ου αι. ζούμε το τελικό στάδιο του δυαλισμού ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο: η επιστήμη έχοντας αντικαταστήσει διά της τεχνολογίας τη θεϊκή εξουσία έχει επιβάλει τους δικούς της όρους, οι οποίοι στηρίζονται στο ότι οι άνθρωποι και πάλι εγκλωβισμένοι ανάμεσα στο ψευτοδίλημμα ζωής και θανάτου υπακούουν συνεχώς, διότι δεν έχουν κανένα οντικό διέξοδο, εγκλωβισμένοι ανάμεσα σε ότι θεωρούν ζωή σε ότι θεωρούν θάνατο. Θα πρέπει όμως επιτέλους να καταλάβουμε ότι η παρούσα διάσταση είναι απλά ένα ευθύγραμμο τμήμα στην άπειρη ευθεία του Είναι και κάποια στιγμή επιβάλλεται οι άνθρωποι να φύγουν από κάθε ελεγχομένη δυαλιστικά περιοχή ανοιγόμενοι στην άπειρο ελευθερία.