Οι μείζονες φιλόσοφοι διαμορφώνουν οι ίδιοι το πεδίο των στοχαστικών και πνευματικλων ανατροπών, μέσα στο οποίο οι κοινωνίες υλοποιούν αυτό που ο Hegel έβλεπε ως Απόλυτο Πνεύμα. Οι Έλληνες στοχαστές που αναδεικνύουμε ατο εν λόγω Γενεαλογικό Σχεδίασμα, μέσα σε μία συγκεκριμένη υπόθεση εργασίας (ιδεοκρατία/αναστοχασμός), υπήρξαν και συνεχίζουν να υφίστανται ως μορφές και σκέψη, ιδίως για τους νέους ανθρώπους, πρότυπο στοχαστικότητας και πολιτειότητας.