ΤΑ ΚΑΤ ΑΝΑΓΚΗΝ

Α β υ σ σ α λ έ α σ ι ω π ή Ανοίγω τις θύρες της μνήμης.Περιφέρομαι γύρω από μια άβυσσο.Εμβρόντητος ηφαιστειολόγος,στο χείλος ενός κρατήρα που κοχλάζει.Σχοινοβατώ στην κόψη του ξυραφιού.Πρωταγωνιστής και κομπάρσοςτους ρόλους των οποίωνκαλοκαίρια και χειμώνεςυποδύθηκα διαδοχικά.Ιδιοφυείς και καταγέλαστουςωραίους και τερατώδεις,ηρωικούς και αποστάτες,με βεβαιότητες και ψευδαισθήσεις.Με υποθηκευμένες χαρές και κενές λύπεςμε υποταγμένες εφορίες κι αλάθητες αγάπες.Αμέτρητες μπομπίνες από κινηματογραφικό υλικόπου αρχειοθετούν ζωές,στο περιθώριο του χρόνου.Στον ομφαλό του κόσμου,τι να πετάξει και τι να κρατήσει κανείς απ’ αυτότο αταξινόμητο υλικό;