Το δάκρυ της βροχής κρύβει το δικό μου.Δροσίζει την ψυχή όταν η θλίψη με τυλίγει.Ξεπλένει τους φόβους σ΄ αυτούς τους άγριους καιρούς.Καθαρίζει τον αέρα να ανασάνω.Διώχνει την ομίχλη. Φέρνει την λύτρωση.Και μετά... Μετά πάντα βγαίνει το ουράνιο τόξο...