ΤΟ ΣΚΙΑΧΤΡΟ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΜΟΡΦΕΣ

Το σκιάχτρο, αποτελεί μια μορφή, η χρησιμότητα της οποίας σχεδόν περιορίζεται στο ν’ αποδιώχνει, κατά το δυνατόν, τους εισβολείς από χωράφια έτοιμα να καρποφορήσουν. Μήπως άλλωστε όλοι μας κάποτε δεν τοποθετούμε σκιάχτρα γύρω μας για να προστατευτούμε από νομιζόμενες απειλές; Τι θα γινόταν αν κάποιες μορφές ζωντάνευαν και πώς συνδέεται η επιβαλλόμενη άμυνα με την ανάγκη άρσης της από το ίδιο το υποκείμενο που θεωρητικά προστατεύεται; Μορφές όπως φαλακρά λιοντάρια, ένας σκελετός, μια Ελένη κ.λπ., αποτελούν τους εξωραϊσμένους εφιάλτες που το υποκείμενο οικειοποιείται διατηρώντας ωστόσο το φόβο της εξαφάνισής του από αυτές.